Het Ereteken voor Orde en Vrede werd door Koningin Wilhelmina op 2 december 1947 in een Koninklijk besluit ingesteld.
Aan militairen van de krijgsmacht die in Nederlands-Indië en aangrenzende zeegebieden tussen 3 september 1945 en de soevereiniteitsoverdracht op 27 december 1949 minimaal drie maanden in werkelijke dienst zijn geweest is het Ereteken toegekend. Bij Koninklijk besluit van 12 oktober 1990 is deze periode verruimd tot 4 juni 1951, Nederlandse troepen hebben tot deze datum geholpen bij het overdragen van bestuurlijke en politionele functies en bij het evacueren van Nederlandse onderdanen uit de nieuwe Republiek Indonesië.
Het Ereteken voor Orde en Vrede is van brons en heeft de vorm van een achtpuntige kompasster. De bovenste streek van het kompas, het noorden is vervangen door een beugelkroon. In het midden van de ster is een cirkelvormig medaillon afgebeeld waarop de W van Wilhelmina is geplaatst met daarboven het opschrift "ORDE - VREDE". Tussen het medaillon en de kroon zijn twee gekruiste Nederlandse stormdolken geplaatst.
Voor elk jaar dat er daadwerkelijk aan gevechten met vijandelijke eenheden werd deelgenomen werd een gesp toegekend. Oorspronkelijk waren er gespen met het jaartal 1945, 1946, 1947, 1948 en 1949. Bij Koninklijk besluit van 12 oktober 1990 zijn er twee gespen bijgekomen namelijk 1950 en 1951.
De totale afmetingen van het Ereteken inclusief de gespen, 77 millimeter hoog en 47 millimeter breed. Bij elk Ereteken voor Orde en Vrede zit een certificaat Orde en Vrede van de minister van overzeese gebiedsdelen.
Veel leden van de 7 December Divisie hebben een Ereteken voor Orde en Vrede die voorzien is van 4 gespen omdat ze ruim 3 jaar in Indië hebben gediend.
