Piet Klaassen heeft zijn militaire opleiding gehad in Harderwijk en is op 24 september 1946 uit Amsterdam vertrokken naar Indië waar hij werkzaam is geweest bij 1-1 AAT van de 7 December Divisie als auto monteur.
Bij aankomst hebben ze eerst een paar dagen in Batavia doorgebracht voordat zij vertrokken naar Buitenzorg en wat Piet nog goed is bijgebleven zijn de 50 kogels die hij kreeg voor vertrek mede omdat hij tijdens zijn hele opleiding maar met 5 kogels heeft mogen schieten.
Ondanks dat er weinig verteld was over wat hun te wachten stond in Indië waren die 50 kogels voor hem wel een teken. Over het eten in Indië kan Piet kort zijn het was niet best de eerste tijd werd er zelfs drie maal daags worst uit blik gegeten s`morgens en s`middags koude worst en s`avond opgewarmde worst. Van het soldij kon er later buiten de deur gegeten worden maar zeker niet elke dag aangezien het maand soldij 56 gulden was.
Piet had nog wel eens last van gele ogen in Indië en dan kreeg hij een spuit en was het na een dag weer over. Vandaag de dag vraagt hij zich af wat voor spul er in die spuit zat maar helaas geldt voor hem net als voor veel andere Indië-veteranen dat hun medisch dossier vernietigd is. Medisch gezien was de behandeling van de veel voorkomende ringworm ook bijzonder omdat deze plekken werden ingesmeerd met een kwast jodium wat resulteerde zeker bij de mensen die in ernstige mate ringworm hadden dat het jodium dwars door de huid heen brandde met ongekende pijnen als gevolg. Bij het injecties halen is Piet nog goed bijgebleven dat toen een kameraad aan de beurt was deze zo bang werd hij het op een lopen zetten en dwars door een ruit heen liep.
24 december 1949 is Piet teruggekeerd in Holland maar van de eerste week na aankomst is hij de "film" kwijt wel had hij moeite het gewone leven weer op te pakken die eerste weken thuis.
Tot 1985 heeft Piet weinig verteld over zijn tijd in Indië ook niet tegen zijn vrouw en kinderen maar de viering van de bevrijding van Nederland 40 jaar geleden in 1985 heeft bij hem zoveel losgemaakt dat hij over Indië begon te praten. In 1996 is Piet samen met zijn vrouw terug geweest naar Indië een mooi en emotioneel weerzien maar ook een soort afsluiting voor hem en mede door dit bezoek heeft hij dit onvergetelijke gebeuren in zijn leven een plek kunnen gegeven.